Create Your First Project
Start adding your projects to your portfolio. Click on "Manage Projects" to get started
6.6. / Diego Velázquez
Ο Diego Rodríguez de Silva y Velázquez, Ιππότης του Τάγματος του Σαντιάγο βαφτίστηκε στις 6 Ιουνίου 1599 ημέρα που θεωρείται και ημερομηνία γέννησης.
Ηταν Ισπανός ζωγράφος, ο κορυφαίος καλλιτέχνης στην αυλή του βασιλιά Φιλίππου Δ΄ της Ισπανίας και της Πορτογαλίας και δημιούργησε την Ισπανική Χρυσή Εποχή.
Ήταν ένας καλλιτέχνης που εργάστηκε μόνος του κατά την περιόδου του μπαρόκ (περ. 1600–1750). Άρχισε να ζωγραφίζει σε ένα ακριβές στιλ τενεμπρίστ, αναπτύσσοντας αργότερα έναν πιο ελεύθερο τρόπο που χαρακτηρίζεται από “τολμηρό” πινέλο.
Εκτός από τις πολυάριθμες αποδόσεις σκηνών ιστορικής και πολιτιστικής σημασίας, ζωγράφισε δεκάδες πορτρέτα της ισπανικής βασιλικής οικογένειας και των κοινών κατοίκων, με αποκορύφωμα το αριστούργημα του “Las Meninas” (1656). Οι πίνακες του Velázquez έγιναν πρότυπο για ρεαλιστές και ιμπρεσιονιστές ζωγράφους του 19ου αιώνα.
Τον 20ό αιώνα, καλλιτέχνες όπως ο Πάμπλο Πικάσο, ο Σαλβαδόρ Νταλί και ο Φράνσις Μπέικον απέτισαν φόρο τιμής στον Βελάσκεθ αναδημιουργώντας εκ νέου μερικές από τις πιο εμβληματικές εικόνες του. Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του μπήκε στην ισπανική βασιλική συλλογή και μακράν η καλύτερη συλλογή έργων του βρίσκεται στο Museo del Prado στη Μαδρίτη, αν και ορισμένα πορτρέτα στάλθηκαν στο εξωτερικό ως διπλωματικά δώρα, ειδικά στους Αυστριακούς Αψβούργους.
Πριν καιρό απολαύσαμε αριστουργηματικά έργα του στην έκθεση «Spain and the Hispanic World», στη Βασιλική Ακαδημία Τεχνών (Royal Academy of Arts) του Λονδίνου
Κυρίαρχο το πορτρέτο του Gaspar de Guzman, Count-Duke of Olivares, (1625-26), ο Ισπανός πρωθυπουργός δια χειρός Βελάσκεθ υψώθηκε μπροστά μας, περήφανος, ντυμένος με μαύρο μετάξι και χρυσά εμβλήματα. Όμως εκείνο που τράβηξε τα βλέμματα και την προσοχή όλων μας ήταν ο μικρός πίνακας του ιδίου, που έστεκε δίπλα, το αριστουργηματικό “Portrait of a girl” (1638-42).
Μια μικρή Ισπανίδα με αθώα ματιά, μελαχρινή, ηλικίας περίπου έξι ή επτά ετών που αποδόθηκε τόσο, μα τόσο τρυφερά από τον καλλιτέχνη. Είναι ένα από τα δύο πορτρέτα που δημιούργησε ο Velázquez που δεν ανήκουν σε πρόσωπα της βασιλικής οικογένειας και δεν γνωρίζουμε την ταυτότητα της εικονιζόμενης. Αναβλύζει τρυφερότητα και αγάπη, το προσωπάκι της χωρίς ψεγάδι λάμπει στο μαργαριταρένιο φως και μπορούμε να υποθέσουμε ακόμα και μια οικογενειακή σχέση μεταξύ τους, ίσως παππού και εγγονής, καθώς το έργο αυτό ο ζωγράφος δεν το αποχωρίστηκε ποτέ, έμεινε μαζί του μέχρι το θάνατό του στις 6 Αυγούστου 1660.
**Μπορείτε να διαβάσετε την εικαστική και φωτογραφική ξενάγηση στην έκθεση «Spain and the Hispanic World», στη Βασιλική Ακαδημία Τεχνών εδώ: https://www.agnitha.com/post/spain
**Να δείτε το videocast στο κανάλι μας στο YouTube εδώ: https://youtu.be/o2oQjTkUr24
**Να ακούσετε το podcast στο κανάλι μας Spotify εδώ: https://open.spotify.com/episode/1m4jeOFmMMsFHyi323NPkO?si=hV1lwX6pRkKD5p3p7dxzvg
**στο podcaster εδώ: https://spotifyanchor-web.app.link/e/82unl6xYpAb
**στα Google Podcasts εδώ: https://podcasts.google.com/feed/aHR0cHM6Ly9hbmNob3IuZm0vcy85MjUzMzliOC9wb2RjYXN0L3Jzcw?sa=X&ved=0CAMQ4aUDahcKEwjA3Me1tK__AhUAAAAAHQAAAAAQPw
---------------------
Photo: A.KATSIOULA